Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ - Η ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ



Tο Εργαστήριο Σκιών Κούζαρος εν όψει της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, θα προσπαθήσει να ψυχαγωγήσει, να μεταδώσει την ιστορία μας ως έθνος στις νέες γενιές, αλλά και να αποδώσει φόρο τιμής στους ήρωες του 1821 που θυσιάστηκαν για το καλό της πατρίδας.


Η Μάχη των Δερβενακίων, γνωστή και ως Σφαγή του Δράμαλη, ήταν μία από τις σημαντικότερες μάχες που πραγματοποιήθηκαν κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες και μεγάλη καταστροφή των οθωμανικών δυνάμεων υπό τον αρχιστράτηγο Μαχμούτ πασά Δράμαλη. Η μάχη αυτή δόθηκε στις 26 Ιουλίου 1822, σε δύο από τα τέσσερα μικρά ορεινά περάσματα (δερβενάκια), μεταξύ Κορίνθου και κοιλάδας Άργους, εξ ου και η ονομασία της.

Η παρούσα παράσταση βασίζεται σε ιστορικές πηγές και ιστορικά γεγονότα.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ:

1. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ '21 του Δημήτρη Φωτιάδη, Τόμος 2ος, Εκδόσεις ΜΕΛΙΣΣΑ 1971.
2. "Ο Επιτάφιος" του Παναγιώτη Σούτσου, που εκφωνήθηκε προς τιμήν του μεγάλου νεκρού Νικηταρά στο Νεκροταφείο Αθηνών, Εφημερίς ΑΙΩΝ Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 1849
3.Τα χειρόγραφα της παράστασης "Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια" του Σπύρου Κούζαρου.


Η "εικονογραφημένη αποθέωση" φάσεων της μάχης στηρίχθηκε εικαστικά:

1. Στον πίνακα του Θεόδωρου Βρυζάκη "Η πρώτη φάση της μάχης στα Δερβενάκια" (1860).
2. Στη λιθογραφία του Αθανασίου Ιατρίδη με τον υπότιτλο "Ντελής, Ιππεύς Οθωμανός, και ο ταχύπους Νικηταράς".
3. Στον πίνακα του Αναστάσιου Κούζαρου "Η ανατίναξη της γκαμήλας υπό του Νικηταρά και εξολόθρευση πλήθους εχθρών".

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΚΙΕΣ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

Καθώς το Νεοελληνικό Κράτος  διένυε τις πρώτες δεκαετίες της ύπαρξής του άρχισαν να αποδημούν οι γηραιοί αγωνιστές, του ΄21. Ο «πανδαμάτωρ χρόνος» δεν τους χαρίστηκε. Οι σωματικές πληγές κατά τον άνισο εννιάχρονο αγώνα εναντίον της κραταιής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και τα βάσανα, οι στερήσεις, κακουχίες και φυλακίσεις κατά την Βαυαροκρατία λύγισαν τα ατσάλινα κορμιά τους. Κι έτσι ο Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς, ο Μακρυγιάννης και τόσοι άλλοι ….. «Ιερά πλέον σκηνώματα», χωρίς να γευτούν τη χαρά μιας μεγάλης ελεύθερης πατρίδας, οδηγήθηκαν στην τελευταία τους κατοικία από βαρυπενθούντα πλήθη του ευγνώμονος λαού, που του θρυμμάτισαν τις αλυσίδες της δουλείας. Επικήδειοι  και Επιτάφιοι λόγοι επιφανών πνευματικών ανθρώπων διασάλπισαν στους Πανέλληνες την υπέρτατη υπέρ του Γένους θυσία τους, ενώ τα ασίγαστα δάκρυα έραιναν τους φρεσκοσκαμμένους τάφους των. Τα χρόνια όμως κύλησαν, ξεχάστηκε ακόμη και που κείτονταν τα οστά των περισσοτέρων .«Οι Μυλόπετρες της Ιστορίας» απειλ...

ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ - ΚΟΥΜΠΟΥΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ

« Άιντε   στου Μανώλη την Ταβέρνα ρίξανε μια κουμπουριά ……. στουβρρρρ ….. άιντε και τρυπήσαν τα βαρέλια και χυθήκαν τα κρασιά. Νταμουτζουρούμ …… Μπρούμ ……. Μπρούμ! ». Και έπεφτε η καρπαζιά στο κεφάλι του Χατζατζάρη απ’ τον μεθυσμένο Καραγκιόζη, καθώς ξεκινούσε η παράσταση.  Κουμπουριές, φίλοι και φίλες, έπεφταν όχι μόνο στην Καραγκιόζικη ταβέρνα μα και κατά την διάρκεια μιας παράστασης. Κι’ άλλες ακούγονταν μέσα απ’ τον μπερντέ ριγμένες απ’ τον Καραγκιοζοπαίκτη ή τον Κουκλοπαίκτη και τους βοηθούς τους έχοντας πρακτική αξία, καθώς ο βρόντος της κουμπούρας σηματοδοτούσε την έναρξη των παραστάσεων. Τον Σεπτέμβρη του 1902 ο Χρήστος Κονιτσιώτης – κορυφαίος ανδρεικελλοπαίκτης που ξεκίνησε από Καραγκιοζοπαίκτης και πέθανε το 1928-29- « Εξακολουθεί τας παραστάσεις του εις το Αθήναιον. Ανάβει και κάθε βράδυ το τόξον του αεριόφωτος προ του θεάτρου. Εις τας 10 πέφτει η πρώτη κουμπούρα ……… εις τας 11 η δευτέρα , εις τας 12 η τρίτη …..   οι περίοικοι το βράδυ ...

ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ - ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ…ΣΚΙΕΣ !

ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΦΙΓΟΥΡΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ Το Θέατρο Σκιών αναμφίβολα αποτελεί την έσχατη μορφή θεάτρου! Και λέγοντας έσχατη, εννοούμε την τέλεια απομάκρυνση του υποκριτή από το προσκήνιο, αφού πλέον ανάμεσα σ’ αυτόν και τους θεατές μεσολαβεί η οθόνη, στην οποία προβάλλεται ένα ενεργούμενο, κατασκευασμένο από χαρτόνι, δέρμα, ζελατίνη και το οποίο κινείται με τη βοήθεια μίας σούστας από το χέρι  του Καραγκιοζοπαίκτη. Αυτός δεν το θέτει μόνο σε κίνηση, αλλά τού δανείζει και τη φωνή του, την οποία παραλλάσσει μιμούμενος τους διάφορους χαρακτήρες, τις διάφορες ηλικίες, τους διάφορους γλωσσικούς κώδικες κάθε κοινωνικής και επαγγελματικής τάξης. Η φιγούρα, λοιπόν, αποτελεί την πρώτη ύλη, η οποία παράγει  τη σκιά, που πρωταγωνιστεί στο θέατρό μας. Θα αναφερθούμε, επομένως, τόσο στα είδη των φιγουρών, ανάλογα με το υλικό κατασκευής τους, όσο και στον τρόπο με τον οποίο τις δημιουργούμε. Είδη φιγουρών Μπορούμε να κατατάξουμε τις φιγούρες μας σε έξι είδη. Οι χαρτονένιες ...