Κανείς, νομίζουμε, δεν θα ισχυρισθεί ότι στο φετινό δίσεκτο 2020 ζούμε την εποχή της Άνοιξης, ούτε πως «ο Απρίλης με τον έρωτα χορεύουν και γελούνε ….», ούτε ότι «έστησε ο έρωτας χορό με τον τρελό Απρίλη…»! Αντιθέτως, όλοι συμφωνούμε πως εκτός ημερολογίου βιώνουμε μία νέα εποχή, η οποία βίαια και αυθαίρετα εισέβαλε στις ζωές μας, αυτή του Κορωναιού. Τα κανδηλάκια του Άδου - Ρεκλάμα για την παράσταση του θεάτρου σκιών Αναστάσιου Κούζαρου Μάλιστα, φίλες και φίλοι, ιός με κορώνα (εκ του λατινικού θηλυκού ουσιαστικού της πρώτης κλίσης corona, ae με το ο μακρό εξ ου και το ω), με στέμμα, ένας Βασιλιάς, ένας τύραννος του μικρόκοσμου, κάτι ανάλογο με τον Τυραννόσαυρο Rex του μεγάκοσμου. Κι εμείς τα θύματα της πανδημίας, σκορπίσαμε και ζαρώσαμε μπροστά στον όλεθρο που σπέρνει στην ανθρωπότητα ο ανάλγητος και αδίστακτος αόρατος ολετήρας. Και όσο, κλεισμένοι στα σπίτια μας, απαριθμούμε τις οδυνηρές απώλειές μας – ελπίζοντας στην ίαση που θα μας απελευθερώσει μια ώρα ...